ചപല മോഹങ്ങളെ ,
വിക്ഷുബ്ദ വികാരങ്ങളുടെ
വിഷ വീഞ്ഞിനെ ദൂരെയൊഴുക്കി
സൂര്യകിരണങ്ങള്‍പോല്‍സുതാര്യമാവുക
വ്യര്‍ത്ഥഭിമാനതിന്റെ വേരുകള്‍
പിഴുതു ചിതയോരുക്കുക
നെല്‍ മണി പോലെ ചെറുതാവുക
വ്യാമോഹങ്ങളെ
ഭൂമിക്കു മുകളിലേക്ക്
വലിച്ചെറിഞ്ഞു
തെന്നല്‍ പോലെ ഭാരമില്ലാതെയാവുക
ഇനി വരിക ,
ഒരു മഞ്ഞു തുള്ളിയില്‍ കുളിച്ച്
തൂവലില്‍ ഭൂമിയെ വലം വയ്ക്കുക
തുമ്പി തന്‍ ചിറകില്‍ കടല്‍ കടന്നു
,പൂവിതളില്‍ ഉറങ്ങുക
അപ്പൂപ്പന്‍ താടി പുതയ്ക്കുക
ഒടുവില്‍ ,
ആത്മാവിന്‍റെ സുഗന്ധം മാത്രമായി
ഞാന്‍ നിന്നിലലിയും വരെ
ഒന്നായിരിക്കുക
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ