പെരുമഴക്കാലങ്ങളില് ....
നിലാവ് നിറമില്ലാതെ പെയ്യുമ്പോള്
വള്ളിപ്പടര്പ്പിലൂടെത്തുന്ന
തണുത്ത കാറ്റില് തട്ടി ...
ഇലത്തുമ്പിലെ മഴത്തുള്ളികള്
മണ്ണില് പതിച്ചത് ...
നിന്റെ കാലൊച്ചയെന്നു കരുതി ....
ഉണര്ന്നു പോയിട്ടുണ്ട് ഞാന് ..
നിന്റെ സഞ്ചാരം കപ്പലിലായിരുന്നല്ലോ ...
ഞാന് പുഴ നീന്തുകയും .....
വിളറി വെളുത്തുപോയ രാവുകളും ..
ഇരുണ്ടു പോയ പകലുകളും
അവയുടെ സ്പന്ദനങ്ങളറിയാന്
ജീവിക്കാതെ പോയ
ജീവിതത്തിന്റെ ഇടനാഴികളില്
മൌനമായി നടക്കണം ..
നിന്റെ നെടു നിശ്വാസങ്ങള് ..
എന്നില് വെറും ഇലയനക്കങ്ങളായി
പരിണമിക്കുമ്പോള് .....
ഓര്മപ്പെയ്ത്താവുകയാണ് നീ ..
എന്റെ മിഴിത്തുള്ളികളും
മൊഴിത്തുള്ളികളും ..
വെറും മഴത്തുള്ളികളായി
പോയതിന്റെ ഓര്മപ്പെയ്ത്ത്
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ