ഗുഹാവാസിയായ
മുത്തശ്ശിയെപ്പോലെ
ഗ്രാമ്യ മഴ ..!!
നൂറുകഥകളെ
ഒരു വായ്ത്താരിയിലൊഴുക്കും ..!!
തടവുചാടിയവന്റെ
സ്വാതന്ത്ര്യമേയുള്ളൂ
നഗരമഴയ്ക്ക് ..!!
തെരുവുകളില് പതിച്ച്
അഴുക്കുചാലുകളിലടിയും ..!!
അനാഥമായൊരു മേഘമൗനമാണ് കവി !!!
നീയെന്ന ഔന്നത്യത്തില് നിന്ന്
ഞാനെന്ന പ്രണയത്തിലേക്ക്
ഭയാനകമായി നിപതിക്കും വരെ ..!!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ