ഗന്ധം

ഞാൻ എഴുതിത്തുടങ്ങുന്നതിനും

എത്രയോ മുന്നേ

നിങ്ങളതറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു...!!

എഴുത്തുകൾ

വായിക്കുമ്പോൾ

അതോർമ്മിച്ചെടുക്കുന്നുവെന്നേയുള്ളൂ,

ഒരു നിമിഷം ശ്രദ്ധിക്കുമ്പോൾ

ഓർമ്മയിൽ നിന്നൊരു സുഗന്ധം

തേടിയെത്തുമ്പോലെ

അക്ഷരങ്ങൾ നമുക്കിടയിലൂടെ

ഒഴുകിത്തുടങ്ങുന്നു..!!

കടിഞ്ഞാൺ

കടിഞ്ഞാൺ

ഇതാ ഇവിടെവരെ എന്ന് 

ഞാൻ വരച്ചു നിർത്തും

ഇവിടെനിന്ന് എന്ന്

ജീവിതം വരച്ചു തുടങ്ങും,!!!

അവസാനമെന്ന്

ഞാനൊന്നു ദീർ ഘമായി

നിശ്വസിക്കും,

ആരംഭമെന്ന്

ജീവിതം ചിരിക്കും..!!

ഇനിയെന്തെന്ന്,

ഞാൻ ചിന്തിച്ചുതുടങ്ങുമ്പോഴേക്കും

ഇനിയുമെന്തു തന്നെയില്ലെന്ന്

ജീവിതം കടിഞ്ഞാൺ നീട്ടും..!!!

njaan janmanaa oru naaTOTiyaayirunnu;

avarenne  cheRukutikaLil 

thaLacchiTaan zramicchu..!!

ente janmavaasanakaLe

thOlpikkaan avarkkaayilla..!!!

jeevithatthil njaanoru

aadimanushyanaayirunnu

avarenne purOgathiyuTe

vakkilEkku thaLLiyittu..!!

enikke

ദൈവം

ദൈവം

ഗായകാ

നിന്റെ നാവിലെ ദൈവത്തെക്കുറിച്ച്‌...!!

ചിത്രകാരാ നിന്റെ

അവസാനചായത്തുള്ളിയിൽ നിന്ന്...!!

പൂവേ നിന്റെ

ദളങ്ങളുടെ മൃദുലതയിലെ

ദൈവസ്വഭാവത്തെപ്പറ്റി..!!!

ഇനിയുമെന്നോടു

ഉദ്ഘോഷിക്കരുതേ.!!!

കാഴ്ചയില്ലാത്തവന്റെ

സ്വപ്നത്തിൽ വന്ന ദൈവം,

ഊമയായൊരുവളുടെ

ചുണ്ടിനാൽ

എന്നോടിതാ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു!!

ഇനിയെന്ത്‌?

ഇനിയെന്ത്‌

മഞ്ഞിൽ മരവിച്ചു നിൽക്കുന്ന

ചെടികളാണു

വസന്തത്തിലാദ്യം ഉണരുക..!!!

ചെറുതണൽ പോലുമില്ലാതെ 

വളരുന്ന തൈകളാണു

വലിയ ആതിഥേയരാകുന്നതും !!!

അണയും വരെ തെളിയുക

എന്നു മാത്രം

തിരികൾ എന്നോടും പറയുന്നു...!!!

ഇനിയെന്ത്‌?

അത്ര ആത്മാവോടുകൂടെ

ശരീരത്തെയും

അത്ര ശരീരത്തോടെ

ആത്മാവിനെയും പുൽകുകയെന്നല്ലാതെ ...!!!

ചില്ലറ

ചില്ലറ

തൂക്കിയിട്ടൊരു സഞ്ചിയിൽ,

അടച്ചു വച്ചൊരു ഡപ്പിയിൽ,

ഇതുവരെ സൂക്ഷിച്ചുവച്ച

നാണയത്തുട്ടുകളെ

വെറുതെ നിരീക്ഷിക്കുമ്പോൾ,

എവിടെയൊക്കെയോ വച്ചു

ചിലവാക്കാൻ മറന്നുപോയ

എന്നെ കാണുമ്പോലെ...

പഴകിയ നോട്ടുപോലെയോ,

പഴയകാലത്തിന്റെ തുട്ടുപോലെയോ,

വെറുതെ സൂക്ഷിക്കപ്പെടാൻ ഇടയാക്കുന്നതെന്തിനു?

അതിവൃത്തം

അതിവൃത്തം

അതിവൃത്തങ്ങളിൽ അടയാളപ്പെടേണ്ട 

ഒന്നാണു ജീവിതം,

വളരെ ചെറുതും

 അടുക്കും ചിട്ടയുമുള്ളതുമായ,

ഒരേ ആരത്തിലും വ്യാസത്തിലുമുള്ള

വൃത്തത്തിന്റെ അളവുകളിൽ

അതപ്പാടെ മുഷിഞ്ഞു പോകും..!!!

വൃത്താലങ്കാരവർണ്ണങ്ങളിൽ

ഇതിവൃത്തമാകുകയെന്നാൽ

ജീവിതം ജീവിച്ചുതീർക്കാനാവാത്ത

നെരിപ്പോടുകളിൽ അമരുകയെന്നാണു,

വൃത്തങ്ങൾക്കുമപ്പുറം

അതിവൃത്തങ്ങളായി

അളവുകളിലല്ലാതെ

അടയാളപ്പെടേണ്ട ഒന്നാണു ജീവിതം..!!!

കണക്കുകൾ

കണക്കുകൾ

അരൂപിയായ ഒരുവൻ

 ഒരുപാടു കാര്യങ്ങളെ

അടുക്കടുക്കായി ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു,

ഞാനവയെല്ലാം 

പകർത്തിവയ്ക്കുന്നു..!!

കടക്കാരന്റെ പറ്റുബുക്കുപോലെ

വീട്ടിത്തീരാത്ത കടങ്ങളാകുന്നു ജീവിതം.!!

അല്ലെങ്കിൽ , വിലനോക്കാതെ

കൊടുത്തുപോയ ഉപകാരങ്ങളാകുന്നു ജീവിതം.

ബാക്കിജീവിതത്തിന്റെ കണക്കുകൾ

അരൂപിയായ അവന്റെ കൈയിലെ

കാണാനാവാത്ത ബുക്കിലെ

മറിക്കാനാവാത്ത പേജുകളിൽ

   ഉണ്ടായിരിക്കാം..!!!

 

  .

മറ്റൊരു ലോകം

മറ്റൊരു ലോകം

ജീവിച്ചിരിക്കുകയെന്നാൽ

ചിലർക്കായി ജീവിച്ചിരിക്കുകയെന്നും

ചിലർക്കായി മരിച്ചിരിക്കുക

എന്നുമാണു,

ചിലരെ കൊന്നുകളയുകയും

മറ്റു ചിലരെ ഉയിർപ്പിക്കുകയും

ചെയ്യുന്നുമുണ്ട്‌ നാം..!!!

അതിശയമെന്താണെന്നാൽ

രാജാവും പ്രജയും

നാം തന്നെയാണെന്നതിനാൽ

നിയമവും അധികാരവും

നമുക്ക്‌ കീഴ്പ്പെട്ടിരിക്കുന്ന

മറ്റൊരു ലോകമാണത്‌

പക്ഷിക്കുഞ്ഞ്‌

പക്ഷിക്കുഞ്ഞ്‌

ഗുരു മാനവരാശിയെ

ആശ്വസിപ്പിക്കുക മാത്രമേ 

ചെയ്തുള്ളൂ, !!!!

മഴ നനച്ചു,

വെയിൽ ഒപ്പിയെടുത്തു,

നിഴൽ ഒളിപ്പിച്ചു,

പുലരികൾ വെളിച്ചം തന്നു,

കിളികൾ മുകളിൽ ഒരാകാശവും

താഴെ വീണ്ടുമൊരു ഭൂമിയുമുണ്ടെന്ന്

ഓർമ്മപ്പെടുത്തി, !!

എങ്കിലും കിളി കരഞ്ഞപ്പോൾ

ഗുരുവിന്റെ ദർശനം തേടിപ്പോയ

കിളിക്കുഞ്ഞായി നമ്മൾ,!!!

ഒന്നാശ്വസിപ്പിക്കപ്പെടാൻ

വേണ്ടി മാത്രം

തലമുറകൾ പിന്നോട്ടു പോയ

ചിറകൊടിഞ്ഞ പക്ഷിക്കുഞ്ഞ്‌..!!

ആവർത്തനം

ആവർത്തനം

ഒരു കഥയുണ്ട്‌,

വളരെ കനത്തത്‌,

ഒരു ചിരിയുണ്ട്‌,

വളരെ ഭാരമുള്ളത്‌..

ഒരു നടത്തമുണ്ട്‌,

പതിവു തെറ്റിക്കാത്തത്‌..

ചില കാര്യങ്ങളങ്ങനെയാണു,

ആവർത്തനമാണെങ്കിലും

വിരസതയുണ്ടാക്കാത്തത്‌ ...

നിറങ്ങൾ

നിറങ്ങൾ

ചിത്രശലഭങ്ങളുടെ ചിറക്‌ വിറ്റു

ജീവിക്കുന്നൊരുവൾ

നിലാവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു

അവൾ നിറങ്ങളോടു കലഹിക്കുകയും

നിറങ്ങൾക്ക്‌ അവളെ വിട്ടുപോകാൻ

കഴിയാതാവുകയും ചെയ്യുന്നു

നിറങ്ങൾ അവയുടെ ഘനമേറിയ

ഘടന വിട്ട്‌

നിലാവു പോലെ മൃദുവും

ഭാരമില്ലാത്തതുമായ

അവസ്ഥ കൈവരിക്കുന്നു...

ഇപ്പോഴും അവൾ നിറമുള്ള ചിറകുകൾ

തന്നെ വിറ്റ്‌ ജീവിക്കാനുള്ള വക കണ്ടെത്തുന്നു;

അപ്പോഴും ഭാരമില്ലാത്ത നിറങ്ങളാൽ

ജീവിതം ആർഭാടമായി

ആഘോഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു

നീല

നീല

നീലക്കണ്ണുകളുള്ളവരോട്‌

കറുത്തവരുടെ രാജ്യത്തേക്കുള്ള

വഴി തിരക്കുന്ന ഒരുവൾ...!!!

പെട്ടെന്ന് പെരുവഴിയിലെ തിരക്കിൽ

അവളലിഞ്ഞു പോകുന്നു...

നീലക്കണ്ണുകൾ

ചാരനിറമായെന്ന്

അവരറിയുമ്പോഴേക്കും...

കറുത്തവരുടെ രാജ്യത്ത്‌

ഒരു നീലനദി പ്രത്യക്ഷമായെന്ന 

വാർത്തയെത്തുന്നു...

അറിഞ്ഞത്‌

വെറുതേയൊഴുകിയൊഴുകി പോകുമായിരുന്ന നിന്നെ

വേരുകളിലൂടെ സ്വീകരിച്ചതാണു

തീ പിടിച്ച‌ കാടു പോലെ

പൂത്തുനിൽക്കുന്നതെന്ന് 

മഴയൊ, പുഴയൊ, വെയിലോ,

ഈ മരങ്ങളോ എങ്ങനെ അറിയാനാണു?

ആത്മഹത്യ

ആത്മഹത്യ

.............................

യാത്രകള്‍ വെറും 

ചുമടുതാങ്ങികള്‍  മാത്രമായിത്തീരുമ്പോള്‍ 

സൂചനകളിലും സ്വപ്‌നങ്ങളിലും 

പാമ്പിനെ  വളര്‍ത്തിയാല്‍  

 

ആവശ്യാനുസരണം 

കയറായോ വിഷമായോ 

ഉപയോഗിക്കാം 

 

വിഷമുള്ള കൂണൊന്നിനെ 

കണ്ണുകളില്‍ അഴുകാതെയിരുത്തിയാല്‍ 

ഭക്ഷ്യവിഷബാധയെന്നു

സ്വയം സമാധാനിക്കാം

 

മനസ് ലഘുവും 

ജീവിതം  ഗുരുവുമാകുമ്പോള്‍ 

വിദൂരഭാവിയിലൊരു 

ആത്മഹത്യക്കൊരുങ്ങേണ്ടതുണ്ട് 

കൂടൊരുക്കൽ

കൂടൊരുക്കൽ

ഒരു പ്രശ്നത്തെ നേരിടേണ്ടിവരുമ്പോൾ

അതിഥിയെപ്പോലെ സ്വീകരിക്കുക

പോരാളിയെപ്പോലെ നേരിടുക

തലച്ചോറിലൊ 

ഹൃദയത്തിലോ

കൂടുകൂട്ടാൻ 

അവസരം നൽകാതെയുമിരിക്കുക

സാഹര്യങ്ങളുടെ നിഴലിൽ

അതിനു സമാധിയൊരുക്കുക

സമയമെത്തുമ്പോൾ 

അതിനു ചിറകുമുളയ്ക്കുകയും

പറന്നു പോവുകയും ചെയ്യും

എയ്‌ റോമി

എയ്‌ റോമി

 2020 ആഗസ്റ്റ്‌ മാസം

ചിന്നിച്ചിതറിയ 

ബെയ്‌ റൂട്ടിൽ നിന്നും എയ്‌ റൊമി

ട്രിപ്പോളിയിലേക്കു കാറോടിച്ചു പോകുന്നു...

ശേഷം എനിക്കൊരു മെസ്സേജയക്കുന്നു..!!!

മുമ്പോട്ടു മാത്രം നോക്കി

 കടന്നു പോന്നതിനെ ഓർമ്മിക്കൂ!!!

1942 ഏപ്രിൽ മാസത്തിലെ

കറുത്തപുകയിൽ 

അന്നത്തെ സെയ്‌ലോണിൽ നിന്ന്

ഇന്നത്തേ ശ്രീലങ്കയിലേക്ക്‌

അതിജീവിച്ച അവളുടെ അമ്മ

ആഗസ്റ്റ്‌ പതിനഞ്ചിനു

എനിക്കൊരു സന്ദേശമയയ്ക്കുന്നു

അതെ, വളരാനും സ്നേഹിക്കാനുമുള്ള

സ്വാതന്ത്ര്യം

ഉള്ളിൽ നിന്നു നാം കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു!!!

എഡിറ്റിംഗ്‌

എഡിറ്റിംഗ്‌

അനധ്യാപകന്റെ ക്ലാസ്‌...

ആർട്ട്‌ ഓഫ്‌ ലിവിംഗ്‌

അതിൽ എഡിറ്റിംഗ്‌ ന്റെ ഭാഗം...

അനാദിയായൊരു കാലം,

ഉഗ്രമായൊരു സ്ഫോടനത്തിൽ നിന്ന്

കളിമണ്ണാൽ കുഴയ്ക്കപ്പെട്ട്‌

അതിസങ്കീർണ്ണവും

ബൃഹത്തായതുമായ ലോകം

അടുക്കിലും ചിട്ടയിലും ഉളവായിരിക്കുന്നു..

ദൈവം

മണ്ണായും , മരമായും, 

ശിലയായും, എഡിറ്റു ചെയ്യപ്പെടുന്നു

മനുഷ്യൻ

കോളറയാലും പ്ലേഗ്‌ കൊണ്ടും

കുഷ്ഠത്തിന്റെ സ്പർശനമേറ്റും

 കൊറോണയ്ക്കു മുൻപെന്നും പിൻപെന്നുമൊക്കെ

റീപ്രോഗ്രാം ചെയ്യപ്പെടുന്നു

ദൈവവും മനുഷ്യനും ചേർന്ന്

ശാസ്ത്രത്തെ എഡിറ്റു ചെയ്തുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.

ശാസ്ത്രം എതിരാളികളെ

ഡിലീറ്റ്‌ എന്ന ബട്ടണിൽ അമർത്തുന്നു

പന്തയം

ഞാൻ എന്നോടു തന്നെ പന്തയം വയ്ക്കുന്നു,

ഞാനതിൽ വിജയിക്കുന്നുമുണ്ട്‌...!!!

വീടിനു പുറത്തുപോകരുതെന്ന്

നിയമം അനുശാസിക്കുന്ന

ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ,

കടുപ്പം നിറഞ്ഞ

നാളുകളിലൊന്നിലാണു 

ഇതെഴുതപ്പെടുന്നതെന്ന സത്യം

വരും തലമുറയോ

കൊഴിഞ്ഞു പോയവരോ വിശ്വസിക്കുമോ?

ഇളം റോസ്‌ നിറത്തിലുള്ള ഒരു പൂവിന്റെ

വിടർന്നു നിൽക്കുന്ന ദളങ്ങളിലൂടെയാണിപ്പോൾ

നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ സഞ്ചരിക്കുന്നത്‌..!!

തൊട്ടടുത്തുതന്നെ

ഓറഞ്ചു നിറത്തിലുള്ള പൂവുമുണ്ട്‌..

വേരുകളില്ലാതെ പൂക്കളെ

വരയ്ക്കുന്നതാണെനിക്കിഷ്ടം..!!

വേരുകൾ വേദനകളുടെ സ്വകാര്യതയാണു,

ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളുടെ

 പരുക്കൻ പ്രതലങ്ങൾ..!!!

നീലനിറത്തിൽ വെള്ള ഡെയ്സിപ്പൂക്കൾ 

വരച്ചു ചേർത്ത

പൂപ്പാത്രത്തിൽ

രണ്ടുമൂന്നു നിറത്തിലുള്ള

പൂക്കളോടൊപ്പം

പച്ചയിലകളും ഞാൻ ചേർത്തു വയ്ക്കുന്നുണ്ട്‌.

ഞാൻ ജയിച്ചിരിക്കുന്നു.

വാക്കുകളിലൂടെ വരച്ചിരിക്കുന്നത്‌

ഒരു ചിത്രമാണോ?

ഒരുക്കിവച്ചൊരു പൂപ്പാത്രമാണൊ എന്നു

നിങ്ങളാലോചിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണു,

ഞാനോ,

കറുത്ത മഷിയിലെഴുതിയ അക്ഷരങ്ങളെ 

ചുവന്ന നിറത്തിൽ വായിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയും..!!!!

ഒന്നിച്ചൊരു നിഴൽ

വരകളെക്കാൾ വേഗത്തിൽ

വാക്കുകൾ കൊണ്ട്‌ 

വരയ്ക്കാൻ കഴിഞ്ഞേക്കും

വരകളെക്കാൾ 

കൂടുതൽ ഭാവങ്ങളെ

വാക്കുകൾ പ്രകടിപ്പിക്കുമെന്നും

തോന്നിപ്പോകുന്നു,

എന്റെയീക്കാടിന്റെ 

ഇങ്ങേയറ്റത്തിരുന്ന്

ഞാൻ നിനക്കൊരു ചിത്രം

എഴുതുകയാണു,

നമുക്ക്‌ വളരെ പതുക്കെ

സംസാരിക്കാം,

വളരെ മെല്ലെ , ഒന്നിച്ചു നടക്കാം

ഒരിക്കലും പിരിയാതെ,

ചൂടതിന്റെ കടുപ്പം കൂട്ടുമ്പോൾ

  ഒന്നിച്ചൊറ്റ നിഴലാകാം

ചാന്ദ്രദിനങ്ങൾ

ഇപ്പോൾ ചാന്ദ്രദിനങ്ങളാണു

കഴിഞ്ഞു പോകാൻ ഊർജ്ജസ്വലത വേണ്ട,

നിലാവുപോലെ ശാന്തമായൊഴുകാൻ

കഴിഞ്ഞാൽ മതി...!!

നാം കുട്ടികളായതു പോലെ

ലോകവും ചെറുതായിരിക്കുന്നു...

കളിച്ചു തീർത്ത കളിക്കളങ്ങൾ പോലെ,

പോകാൻ പുതിയൊരിടവുമില്ലാതെ...!!!

കാൽപനിക യാത്ര

നിന്നെത്തേടിയുള്ള എന്റെ യാത്രകളെല്ലാം

എന്നിലേക്കു തന്നെയായിരുന്നുവെന്ന്

ഞാനിപ്പോൾ മനസിലാക്കുന്നു...!!!

പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത സന്തോഷവും

ചോർന്നു പോകാത്ത ധൈര്യവും

ആ യാത്രകൾ എനിക്കു തന്നിരുന്നു,

ആയുധങ്ങൾക്ക്‌ മൂർച്ച

  കൂട്ടുന്നത്‌ മാത്രമാണിപ്പോൾ

എന്റെ വിരസതയകറ്റുന്നത്‌...!!

ഇനിയിപ്പോൾ എന്നിലൂടെ 

സഞ്ചരിച്ച്‌ ഞാൻ നിന്നിലേക്കെത്തിയേക്കാം.

അതുവരേയും ഈ ലോകം മുഴുവനിലും

ഒരു കാൽപനിക യാത്രയ്ക്കൊരുങ്ങുകയാണു ഞാൻ

ഇടവേള

ആത്മാക്കളുടെ 

ഭാഷ എനിക്കിപ്പോൾ

വശമുണ്ട്‌.!!

എനിക്കവരോടു സംസാരിക്കാം,

അവർക്കെന്നോടും

അവരുടെ ഭാഷ അടയാളങ്ങളാണു,

എനിക്കത്‌ അനായാസമായി മനസിലാകും,!!!

കനത്ത നിശബ്ദതയിൽ

എനിക്കതൊരാശ്വാസമാണു

ഇടതടവില്ലാത്ത 

ബഹളങ്ങൾക്കിടയിൽ

അവർക്കതൊരിടവേളയായിരിക്കാം !!!

മറ്റൊന്ന്

ഏറ്റവും എളുപ്പമെന്നു

തോന്നിക്കുന്ന ഒന്നിൽ

കാലൂന്നി നിൽക്കുമ്പോഴും

താരതമ്യേന പ്രയാസമെന്നു

കരുതുന്ന വിചിത്രമായൊരു

സ്വപ്നത്തിലേക്കു നിങ്ങൾ

നീണ്ടുപോകുന്നുണ്ടെങ്കിൽ

അതാണു നിങ്ങളുടെ വഴി..!

എല്ലാ വാതിലുകളും

അടഞ്ഞെന്നു നിങ്ങൾ തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ

തലയുയർത്തി നടക്കുക..

മുൻപിലുണ്ട്‌ നിങ്ങളുടെ വാതിൽ.,

ഞാനിപ്പോൾ എന്റെ രണ്ടുചുവടു വീതിയുള്ള 

പച്ചക്കറിതോട്ടത്തിലൂടെ

നിങ്ങളെയും ഉൾക്കൊള്ളാവുന്ന

എന്റെ

മിയാവാക്കി കാടുകളിലേക്കു

പോകുന്നതങ്ങനെയാണു...!!!

ഇടവേള

ആത്മാക്കളുടെ 

ഭാഷ എനിക്കിപ്പോൾ

വശമുണ്ട്‌.!!

എനിക്കവരോടു സംസാരിക്കാം,

അവർക്കെന്നോടും

അവരുടെ ഭാഷ അടയാളങ്ങളാണു,

എനിക്കത്‌ അനായാസമായി മനസിലാകും,!!!

കനത്ത നിശബ്ദതയിൽ

എനിക്കതൊരാശ്വാസമാണു

ഇടതടവില്ലാത്ത 

ബഹളങ്ങൾക്കിടയിൽ

അവർക്കതൊരിടവേളയായിരിക്കാം !!!

സുഷി

സുഷി വിൽക്കുന്നൊരാളെ വഴിയരികിൽ

വച്ച്‌ പരിചയപ്പെടുകയുണ്ടായി,

അയാളുടെ ചിരിയിൽ 

ഞാൻ വിഷാദമന്വേഷിക്കുന്നുവെന്ന്

അയാൾക്കു തോന്നിയിരിക്കണം

സുഷിയുടെ പുളിപ്പും ചവർപ്പും നിറഞ്ഞ

റെസിപ്പി പോലെ ജീവിതം തോന്നാറുണ്ടെന്നും

പുഴുക്കുത്തുകൾ വീണ പച്ചക്കറി

പാചകത്തിനുപയോഗിക്കാത്തതു പോലെ

അവയെ മാറ്റിവയ്ക്കാറുണ്ടെന്നും 

അയാൾ പറഞ്ഞു.

വിഷരഹിത പച്ചക്കറിപോലെ

വിഷരഹിത വാക്കുകളെ

സമ്മാനിച്ചതിനു ഞാൻ നന്ദി പറഞ്ഞു.

അയാൾ എന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞത്‌ 

ഒരു സ്ത്രീയെക്കുറിച്ചായിരുന്നു,

വിഷരഹിതമായിരിക്കാൻ വേണ്ടി

അങ്ങനെ പറഞ്ഞെന്നു മാത്രം !!

പൂർണ്ണത

ഒരു മുറിവിന്റെയാഴം

ആ മുറിവുണ്ടാക്കുന്ന

മൂർച്ചയുള്ള വസ്തു

മാത്രമേ അളക്കുന്നുള്ളൂ,

ഒരു വാക്കിന്റെ വ്യാപ്തി

അതു പറയുന്നവന്റെ

ഉള്ളിൽ മാത്രമേ

അടയാളപ്പെടുന്നുള്ളൂ...!!!

എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ

തോട്ടത്തിൽ

നിന്റെയിടങ്ങൾ

സാന്നിദ്ധ്യം 

കൊണ്ടു മാത്രമേ പൂർണ്ണമാകുന്നുള്ളൂ

അമരത്വം

നാമൊരുമിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ

എനിക്കരികിലൂടെ അരുവിയും

നിനക്കരികിലൂടെ അതിന്റെ

സ്വരവും ഒഴുകുന്നു.

വാക്കുകൾ വിത്തുകളെക്കാൾ 

വേഗത്തിൽ മുളയ്ക്കുന്നു 

ഫലം ചൂടുന്നു.

കാലമോ,

അതിന്റെ വേരുകൾ

നമ്മിലാഴ്ത്താതെ 

പ്രണയത്തിന്റെ കഥ പറയുന്നു.

അങ്ങനെ നാമിപ്പോൾ

അമരത്വമുള്ളവരായിരിക്കുന്നു.

ഒരേ പൂവിന്റെ ഇരുദളങ്ങളിൽ

ഒരേ സുഗന്ധം ആവാഹിക്കുന്നു.!!!

പുതിയ കഥകൾ

വരയ്ക്കുന്നവയ്ക്കെല്ലാം

ജീവൻ വയ്ക്കുന്നൊരു

ചിത്രകാരന്റെ കഥയുണ്ട്‌.

തൊടുന്നവയ്ക്കെല്ലാം

ജീവൻ കൊടുക്കുന്ന 

രാജകുമാരിയെക്കുറിച്ചും 

കേട്ടിട്ടുണ്ട്‌.

കുമാരി തൊട്ട ശിൽപങ്ങളും,

വരയ്ക്കപ്പെട്ട പേനകളും

എന്റെ കൈയിലുണ്ട്‌.

ഞാനിന്നു മുതൽ

ജീവനുള്ള പേനകൾ കൊണ്ട്‌

ജീവനുള്ള ശിൽപങ്ങൾക്ക്‌

വഴികൾ എഴുതി തുടങ്ങുകയാണു,

കാരണം എനിക്കു സഞ്ചരിക്കാൻ

പുതിയ പാതകൾ വേണം

കേൾക്കാൻ പുതിയ കഥകളും!!!!

എഴുത്ത്‌

എഴുതുമ്പോൾ മരങ്ങളെയാണു

അനുകരിക്കേണ്ടത്‌...!!!

വേരുകൾ കൊണ്ടു മണ്ണിൽ,

പൂക്കൾ കൊണ്ടു കരയിൽ,

ഇലകൾ കൊണ്ടു കാറ്റിൽ,

ഉയരം കൊണ്ടു വായുവിൽ...

വരയ്ക്കുമ്പോഴോ...

പൂക്കൾ കൊണ്ടു ചുവപ്പിൽ,

ഇലകൾ കൊണ്ടു പച്ചയിൽ,

വേരുകൾ കൊണ്ടു തവിട്ടു നിറത്തിൽ...!!

പറയുമ്പോഴോ...

ചില്ലകൾ കൊണ്ടു കിളികളിൽ,

ശിഖരങ്ങൾ കൊണ്ട്‌ അണ്ണാറക്കണ്ണന്മാരിൽ,

വേരുകൾ കൊണ്ടു ഏതൊ പുഴയുടെ

തണുത്ത കൈവഴികളിൽ...

നിൽക്കുമ്പോൾ,

അത്ര നിശബ്ദമായി

വേരുകളെന്നോ,

ഇലകളെന്നോ,

ചില്ലകളെന്നൊ,

ശിഖരങ്ങളെന്നൊ,

പൂക്കളെന്നോയില്ലാതെ,

മരമെന്ന പേരായി , ഇടമായി....!!!

അതിമോഹി

അതിമോഹി

---------------

പുലരി ഒരു അതിമോഹിയാണു

പുലരുവോളം കണ്ട സ്വപ്നങ്ങളെ 

ഓരോ പുൽനാമ്പിലും മഞ്ഞുതുള്ളിയിലും

തിരഞ്ഞുതിരഞ്ഞങ്ങനെ....!!

രാത്രി സ്വപ്നത്തിൽ പെയ്ത മഴയെ

പ്രഭാതത്തിന്റെ വേരിൽ നോക്കിനോക്കി...

ഇരുട്ടിൽ കുടഞ്ഞുകളഞ്ഞ 

സ്വപ്നത്തിന്റെ നിറങ്ങളെ

സത്യത്തിൽ ചാലിച്ച്‌

പകലിന്റെ പൂക്കളെ

കടുപ്പിച്ച്‌ വരച്ച്‌...

പുലരി അതിമോഹിയാണു

ഇന്നലെകളെ മുഴുവനായി

ഒരു വിത്തായി സങ്കൽപിച്ച്‌

അതിൽ നിന്നു നൂതനാശയങ്ങൾ 

മുളപൊട്ടുന്നതും 

നൂറുമേനി വിളയുന്നതും

കാത്തിരിക്കുന്ന അതിമോഹി...!!!

സ്വപ്നം

മുറ്റത്തൊരു ചെടിത്തുമ്പിൽ,

പച്ച തഴച്ചുനിൽക്കുന്നൊരു

ഇലയുടെ അടിയിൽനിന്ന്

കറുത്ത പുഴു തല നീട്ടുന്നു  !!!

അടുത്ത നിമിഷം

അതെന്നെ തിന്നു കളയുമെന്ന്

ഭയന്ന് ഞാൻ പിൻ വാങ്ങുന്നു

മനുഷ്യനിലെ മരണഭയം

അവനിലുളവാക്കുന്ന 

മാറ്റങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌

ഒരു പഠനം നടത്തുന്നു

ഒരു ചെടിയിൽ

ഒരേ കൊമ്പിൽ

പൂക്കുന്ന രണ്ടു പൂക്കളിലൊന്ന്

കൊഴിഞ്ഞു പോകുന്നതായും

മറ്റൊന്ന് കായ്ച്‌ , പഴുത്ത്‌,

പാകമാകുന്നതായും

സ്വപ്നം കണ്ടു ഞാനുണരുന്നു

നോക്കുമ്പോൾ ആ ഇല മുഴുവനായും

പുഴു തിന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു

കഥകൾ

ലോകമൊരു തേനീച്ചക്കൂടുപോലായിരിക്കുന്നു.

കാലമോരോ തേനീച്ചയെയും 

അടർത്തി ഓരോ കഥ പറയുന്നു..

താൻ നിറച്ചുവച്ച തേനറകളിലെല്ലാം

കഥകൾ വളർന്നിരിക്കുന്നുവെന്നറിയാതെ

തേനീച്ച മൂളിപ്പറക്കുന്നു...!!!

കഥകളെല്ലാം മധുരിക്കുമെന്ന്

കരുതരുത്‌...

ഉപ്പും,ചവർപ്പും,കയ്പും

നിറഞ്ഞ കഥകളും അവയിലുണ്ട്‌.

കഥകളുടെ വിത്തുകൾ

കാട്ടിലുണ്ടാവുന്നയല്ലല്ലൊ!!

അവ നാടുവാഴികളുടെ

ശേഷക്കാരല്ലേ?..

തെരുവുവിളക്കുകൾ

തെരുവുവിളക്കുകൾ

മഞ്ഞുപുതച്ച്‌ 

അനാഥമായി നിൽക്കുന്നു !

നൂറ്റാണ്ടുകൾക്കിടയിൽ വരാറുള്ള

മഹാമാരിയുടെ കാലത്ത്‌

വിദ്യാലയങ്ങൾ നിശബ്ദത കുടിക്കുന്നു !

നമുക്കിനിയും അവസരങ്ങളുണ്ട്‌

ശിലായുഗ മനുഷ്യരെപ്പോലെ

ബുദ്ധിക്കു മൂർച്ച കൂട്ടേണ്ട കാലമാണിത്‌....

പുതിയ വാതിലുകൾ തുറക്കാൻ

താക്കോലുകളെ നിരീക്ഷിക്കേണ്ട കാലം....!"

ചതുപ്പുനിലം

 ജീവിതത്തിന്റെ ചതുപ്പുനിലങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌,

ഇറങ്ങിപ്പോയാൽ തിരിച്ചു കയറാനാവാതെ

ചില മനുഷ്യരിൽ നാം 

നിന്ന നിൽപിൽ നിന്നുപോകുന്നതിനെക്കുറിച്ച്‌,

ഒരു ലോകം മറ്റൊന്നിലേക്ക്‌ 

ആഴ്‌ന്നുപോകുന്നതിനെക്കുറിച്ച്‌,

ഞാൻ എന്നോടു തന്നെ പറഞ്ഞു.

നിൽപുറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന

 അവസ്ഥയിലും

താമരപോലെ നാം 

വിടർന്നു വരുന്നതിനെക്കുറിച്ച്‌,

വാടാതിരിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച്‌

സമയമെന്നെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു

വെള്ളം കൂടിവരുമ്പോൾ

അവ മാഞ്ഞുപോകുമെന്ന്,

ശ്വാസകോശങ്ങൾ അണുക്കൾ നിറഞ്ഞ്‌, കണ്ണുകളിലൂടെ ശ്വസിക്കേണ്ടിവരുമെന്ന്,

ഉറങ്ങാനാവാതെയാകുമോയെന്ന്,

 കാലം കരഞ്ഞു.

ലോകം മുഴുവനായി

ഒരു കുഞ്ഞായെന്നും

പാൽ കുടിക്കുമ്പോൾ 

വിക്കി നെറുകയിൽ കേറി

ശ്വാസം കിട്ടാതെ പിടയുകയാണെന്നും 

ഞാൻ ആശങ്കപ്പെട്ടു.

അടുത്ത നിമിഷം ഞാനമ്മയാവുകയും

ലോകത്തിന്റെ നെറുകയിൽ എന്റെ വാക്കുകൾ കൊണ്ട്‌ ഊതുകയും ചെയ്തു

മയിൽപ്പീലി

നിന്നിലാണു ഞാൻ മുങ്ങിമരിച്ചത്‌,

നീ തന്നെയാണെന്റെ ദാഹജലവും

ഓരോ അണുവിലും സ്വപ്നങ്ങൾ നിറച്ച്‌

ഓരോ നിമിഷവും അതിനെ പെറ്റുപെരുകാൻ

പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന എന്റെ മയിൽപ്പീലി !!!

Motivation

പ്രളയാനന്തരം ഒരു ലോകമുണ്ടായിരിക്കുക എന്നത്‌ അസംഭവ്യമായി കരുതിയിരുന്നു മനുഷ്യർ.എന്നാൽ പ്രകൃതിനിയമമനുസരിച്ച്‌ ബലഹീനമായവ നശിക്കുകയും ബലവത്തായവ അതിജീവിക്കുകയും ചെയ്ത്‌ പുതിയൊരു ലോകം നിലനിൽക്കുകയാണുണ്ടായത്‌.ഈ കടഞ്ഞെടുക്കലിൽ ജീവജാലങ്ങൾ മാത്രമല്ല ഉൾപ്പെടുക നമ്മുടെ കഴിവുകളും ചിന്തകളുമെല്ലാം കൂടിയാണു.ഇപ്പോൾ കൊറോണ എന്ന മഹാമാരിക്കിപ്പുറം മാനവരാശി വഴിമാറി ഒഴുകിത്തുടങ്ങുകയാണു നമുക്കും അതിൽ പ്രധാനമായൊരു കണികയുടെ പങ്കുവഹിക്കാനുണ്ട്‌.

തീർച്ചയായും!!!

ജനാല

------------

മഴ പെയ്യുന്നതു കാണാനായി

മാത്രം ചില ജാലകങ്ങൾ

തുറക്കുന്നുണ്ട്‌ നാം

മറ്റു ചിലപ്പോൾ

ആകാശം കാണാൻ,

ശുദ്ധവായുവിനെ

അകത്തേക്കു ക്ഷണിക്കാൻ

പുറത്തെവിടെയോ കൂകുന്ന 

കുയിലിനെ കാണാൻ,

ചുവന്ന വെയിൽ

തിളങ്ങുന്നതു കാണാൻ

ഇവിടൊരു കൂട്ടം

പുസ്തകങ്ങൾ

അവ നിറയെ ജനാലകൾ

വേണ്ടതൊക്കെ കാണാൻ

അവ തുറക്കുകയേ വേണ്ടൂ

രാജ്യങ്ങൾ അതിർത്തിപോലും

മറന്നയീ കാലത്ത്

ലോകാധിപൻ

ലോകം ചുറ്റാനിറങ്ങുന്നൊരാളോട്‌

അതിരുകളെക്കുറിച്ചും

അരുതുകളെക്കുറിച്ചും 

പറയുന്നവരെ ഒരു ചിരിയിലൊതുക്കി

അയാൾ യാത്ര തുടങ്ങി

ആദ്യം ഭൂതകാലത്തിലേക്ക്‌

അയാൾ നടന്നുപോയി

പോയ വഴികളിലൂടെയല്ല

പോകാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന വഴികളിലൂടെ

തിരിച്ചു നടക്കേണ്ട ആവശ്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല

ആ വഴി മുന്നോട്ടു നീണ്ടുവന്ന്

അയാളുടെ വർത്തമാനകാലത്തിൽ മുട്ടിനിന്നു

ഭാവികാലം എന്നത്‌

വെറുമൊരു സ്വപ്നമായിരുന്നു

നടക്കാതെ പോയ ഭൂതകാലത്തിന്റെ 

കളർച്ചിത്രം

അയാളിപ്പോൾ

ലോകം മുഴുവൻ

കീഴടക്കിയ ഒരാളാണു

സ്വന്തം ലോകം

മറ്റൊരാൾ കൈയടക്കുമ്പോഴല്ലേ

നാം തോറ്റുപോകുന്നത്‌

ഉത്തരങ്ങൾ

കടൽ നീന്തിക്കടക്കുമ്പോൾ

നീയെന്നെ ഒരു പേരു വിളിക്കുന്നു

കരയെത്തുമ്പോൾ

വേറൊരു പേരിൽ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു

സായന്തനങ്ങളിൽ

ഞാൻ നിന്നിലേക്ക്‌

മറ്റൊരു രാജ്യത്തിന്റെ

പതാക വീശുന്നുവെന്ന് നീ പറയുന്നു

പ്രഭാതങ്ങളിൽ

നീയെന്നെ 

നിനക്കുമാത്രം

പരിചയമുള്ള രാജ്യത്തിന്റെ

കിരീടമണിയിക്കുന്നു

ഇരുട്ടുവീണുതുടങ്ങുമ്പോൾ

നീയെനിക്ക്‌ അലുക്കുകൾ

പിടിപ്പിച്ച വലിയ ഉടുപ്പുകൾ

സമ്മാനിക്കുന്നു

എന്റെ ചെരുപ്പുകളിൽ

ഭാഗ്യത്തിന്റെ അളവുകൾ 

രേഖപ്പെടുത്തുന്നു

ഞാനാരെണെന്ന ചോദ്യത്തിനു

ഉത്തരങ്ങൾ നിരവധിയാകുമ്പോൾ

ഞാനൊരു നിമിഷം

ചെറിയൊരു പൂമ്പാറ്റയാകുന്നു

നീ വളർത്തുന്ന പൂക്കളിൽ

നിന്ന് തേൻ നുകരുന്നു