ഓര്‍മകളില്ലാത്ത
യാമഗര്‍ഭങ്ങളില്‍
ആയിരം കൈകളാല്‍
ജീവനെ ചൂഴുന്ന
ഇരുളിന്‍ നിറമാണുറക്കം .
ഏതു കാലത്തിന്‍റെ
സ്വപ്നകൂപങ്ങളില്‍
ഏതു വേഗത്തിന്റെ
പ്രാണദൂരങ്ങളില്‍
വിശ്രമവേളയില്‍
യാത്ര പോകുന്നു നാം ..!!
സ്മൃതിസാഗരത്തിന്റെ
സ്നാനപടവുകള്‍,
ഭാവി നേരത്തിന്റെ
നൂല്‍പ്പാല വേരുകള്‍
വിദൂര വിസ്മയ
വാടാമലരുകള്‍
കൊഴിഞ്ഞയേകാന്ത
വിജ്ഞാനവീഥികള്‍
കടന്നു തിരികെയെന്നില്‍
ലയിക്കുമീ ഞാനെന്ന
നിഴലിന്‍റെ നേര്‍ത്ത നിശ്വാസമേ
നിദ്രയൊഴിഞ്ഞ നിശകളും
അടയാന്‍ മടിച്ച മിഴികളും
ഒഴിഞ്ഞ കൂടാരക്കാവലാളാകുമീ
നീണ്ടയിടവേളകളെ-
ക്കാളുമെനിക്കേറെ പ്രിയം ..!!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ