കളവ്

അബ്ദിയനിശ്ചിതത്വത്തിന്‍റെ 

കയങ്ങള്‍ പേറി

കണ്‍മുന്നിലൊഴുകവേ സഖീ ..!!

കര തിരഞ്ഞകലുന്ന

തിരയെയാഴി   പോല്‍ 

മമ  പ്രണയത്തെ 

മടക്കി വിളിക്കുന്നു ഞാനിതാ 

 മണലിലുറഞ്ഞ തോണി 

പോല്‍  മമ ചിത്തും  നിശ്ചലം ..!!

കളവു ചൊല്ലി ഞാന്‍ 

നീയോരേകാന്ത,കാന്തനാം

നക്ഷത്രമെന്ന് ,

എന്നിലെയലകളോ

നിന്നെത്തിരഞ്ഞു  

ബാഷ്പീകൃതമായ് ,

മേഘമായ് ,

പ്രണയ വര്‍ഷമായ് 

ഈ  സഞ്ചാരസാരാംശമൊക്കെയും 

ഒരുവേളയൊടുവില്‍

നിന്നില്‍ പുതഞ്ഞു 

നിശ്ചേതനമാകാമെങ്കിലും 

പ്രണയ വര്‍ഷ ഹര്‍ഷത്തില്‍ നനഞ്ഞ്‌ 

തുടരുന്നു ഞാനെന്‍  തുഴപ്പാടുകള്‍ .