2014, ജൂൺ 11, ബുധനാഴ്‌ച

നാളെകള്‍


ഇന്നലെകളുടെ
പൊഴിഞ്ഞയിതള്‍പ്പാടില്‍ ..
ചൊടികളും മനസും
വിറകൊള്ളുന്നത്‌ വരെ ,
തോരാതെ പെയ്ത മഴ
ചോരാതെ നനഞ്ഞെടുത്തു .
കൈത്തണ്ടകളും
കണങ്കാലുകളും
കറുത്ത നിറമാകും വരെ
ഹൃദയപൂര്‍വ്വം
വെയിലിനെയാശ്ലേഷിച്ചു .
ഹൃദയം കല്ലായി മാറും വരെ
ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ വിശപ്പുണ്ടു .
കണ്ണുകളും കാഴ്ചയും
തെളിയും വരെ കണ്ണീരുരുക്കി .
നാളെകളെന്‍റെതാവില്ലെന്നറിയാതെ
ഓരോ തവിയിലും
നിശബ്ദവും ആര്‍ദ്രവുമായ
സ്നേഹത്തിന്‍റെ
അവസാന തരികളും
വിളമ്പി നല്‍കി ..
നഷ്ടബോധം തീണ്ടാതെ
യാത്രയായി .
ഇപ്പോളെന്നെ
ചുറ്റിപ്പിണയുന്നയേകാന്തതയെ
അതിഗാഡം പ്രണയിക്കുന്നു ഞാന്‍
മൌനത്താലത്തിനെ നനയ്ക്കുന്നു ..
ശൂന്യതയാല്‍ നിറയ്ക്കുന്നു..
വായനയില്‍ ചുളിവു നിവര്‍ത്തുന്നു
നഷ്ടബോധം തീണ്ടാതെ യാത്രയാകുവാനായി
ശക്തവും സാന്ദ്രവുമായ
അക്ഷരങ്ങളുടെ അവസാന ശ്വാസവും
കുറിച്ചെടുത്ത് എന്നെയടയാളപ്പെടുത്തുന്നു...
നാളെകളിങ്ങനാവില്ലന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ട് .....!!

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ