ശരീരം അതിൽതന്നെ പൂർണ്ണമാണു
ഒരു നേരത്തെ അന്നം,
ഒരു കുമ്പിൾ ജലം
ചൂടിനോ തണുപ്പിനോ
ഒത്തവണ്ണം വസ്ത്രം
ഇതിൽക്കൂടുതൽ താങ്ങാൻ
അതിനാവില്ല.
ആത്മാവൊ,
പൂർണ്ണതയന്വേഷിച്ചു
ശരീരം ക്ഷീണിക്കും വരെ
അതിലൂടെയും
ശരീരം വിശ്രമത്തിലായിരിക്കുമ്പോൾ
അതിനു വെളിയിൽ
അറിയാത്ത ദേശങ്ങളിലും
കാലങ്ങളിലും
അലഞ്ഞു തിരിയുന്നു.
ആത്മാവിന്റെ അടങ്ങാത്ത
ഈ ദാഹമില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ
ഭൂൂമിയിലെ പാതി പ്രദേശങ്ങളെ
മൃഗങ്ങളും
ശരീരത്തിന്റെ പ്രവൃത്തികളെ സൽപ്പേരും
കൈയടക്കുമായിരുന്നു
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ