പിളര്ന്ന ചുണ്ടുകളും
തുറിച്ച കണ്ണുകളുമായി
നിലച്ച പിടച്ചില് ഓര്മിപ്പിക്കുന്ന
മത്സ്യത്തിന്റെ ചിത്രം കാണുമ്പോഴൊക്കെ
അതിന്റെ ചെകിളകളില്
നിന്നു വേര്പെട്ട ശ്വാസം
എന്റെ തൊണ്ടയില് തങ്ങി നിന്നു
അതിന്റെ ചിത്രകാരനരികില്
ഇരുന്നപ്പോഴെല്ലാം
ചിറകു പോയ ഒരു കിളി
എനിക്കുള്ളില് പറക്കാന് ശ്രമിച്ചു .
എനിക്കൊപ്പം ആ ചിത്രം
സൂക്ഷിക്കാന് ഞാന് ആഗ്രഹിച്ചു ;
ചിലര് അതെന്റെ ഇഷ്ടഭക്ഷണം
ആണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ചു .
ചിലര്ക്ക് അതൊരു
വായാടിത്തമായി അനുഭവപ്പെട്ടു .
ഞങ്ങളൊന്നിച്ച് വീണ്ടുമൊരിക്കല്
കടല് തീരത്തിരുന്നു ;
ഞാനെന്റെ കാഴ്ചയുടെ പാതിയും
ചിത്രകാരന് ശ്വാസത്തിന്റെ പാതിയും
മത്സ്യത്തിന് നല്കി .
അതൊരിക്കലും കടലിലേക്കു
മടങ്ങിപ്പോയില്ല ,
ലോകത്തെ മുഴുവന്
ആവാഹിച്ച സ്നേഹവും
ഒരു ജീവനു വേണ്ട കാഴ്ചയും
തനിക്കു ലഭിച്ചെന്നു പറഞ്ഞ്
ചരിത്രത്തിന്റെ താളുകളില്
ചെതുമ്പലുകള് കൊണ്ട്
ഒരു ചിത്രശലഭത്തെ ഒട്ടിച്ചു ചേര്ത്തു
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ