എന്നും രാത്രി ജയില്‍ ചാടുന്ന
ഒരു ജയിലറെ ഞാന്‍ കണ്ടുമുട്ടി .
അയാള്‍ യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളില്‍ നിന്നു
തന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലേക്ക്
ചാടുകയായിരുന്നു .!!
വീണ്ടും രാവിലെ
പൊതു വാതിലിലൂടെ
അയാള്‍ യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളിലേക്ക്
അധികാര ചിഹ്നങ്ങളോടെ
കടന്നു വന്നു .
നരച്ച കണ്ണുകളില്‍ നിന്നു
തന്റെയും അവരുടെയും
പൊലിഞ്ഞുപോയ സ്വപ്നങ്ങളുമായി
വീണ്ടും മതില്‍ ചാടി .
ഞാന്‍ അയാളോടു പറഞ്ഞു ;
നമ്മളെന്നും ഇങ്ങനെയാണ് ,
ജീവിതവും സാഹചര്യങ്ങളും
പൂച്ചെണ്ടുകള്‍ തന്നു യാത്രയാക്കുന്നത്‌ വരെ
നാമിരുട്ടില്‍ നമ്മില്‍ നിന്നു നമ്മിലേക്കു
ചാടിക്കൊണ്ടിരിക്കും
എന്നാല്‍ ഒരു ജയില്‍ പുള്ളിയെ നോക്കൂ;
ജയില്‍ ചാടിയവന്‍ എന്നൊരു
പേരു മാത്രം അവശേഷിപ്പിച്ച്
അയാളെത്ര വേഗമാണ്
ഈ തടവറകളെ പിന്നിലാക്കി
സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലേക്ക് ഓടിമറയുന്നത്‌
