നിര്‍ഭാഗ്യം

ഞാനെന്ന ശ്മശാന മൗനത്തെ 

വരികള്‍ക്കിടയില്‍  

തിരഞ്ഞു നടക്കുന്നവര്‍ക്ക് 

വെള്ളരിപ്രാവിന്റെ 

തൂവലുകള്‍ ചായം മുക്കി

തുന്നിചേര്‍ത്തിട്ടുണ്ട്  

നിന്‍റെ വാക്കുകള്‍ക്ക് 

ശരവേഗം  ;

അതെന്നിലെ  

കണ്ണീര്‍തുള്ളികളെ പോലും 

ബാഷ്പീകരിക്കുന്നു .

കടല്‍പ്പൂവുകള്‍ 

കൊഴിയാറില്ല ;

മരത്തണല്‍ പോലെ 

ദിശ മാറി പോവുക മാത്രം

ഞാനുമതുപോലെ

നിര്‍ഭാഗ്യമൊന്നേയുള്ളൂ  

കാണാനാരുമില്ലാത്തതിനാല്‍

കരയാന്‍ കഴിയാതെയാവുക

കേള്‍ക്കാനാരുമില്ലാത്തതിനാല്‍ 

ശ്മശാന മൗനം പുതയ്ക്കുക