ആരും കേള്‍ക്കാത്ത
ആട്ടിടയന്റെ
അപൂര്‍വ്വ രാഗങ്ങളും
അനാഥബാലന്‍റെ
നിറങ്ങളില്ലാത്ത
അര്‍ദ്ധചിത്രങ്ങളും
ഒരു കാറ്റില്‍
കരിയില മൂടിയ
കാലത്തിന്റെ കിതപ്പുകളും
മറു മൊഴിയായ
മഴചാറ്റലില്‍
കുതിച്ചുയര്‍ന്നു വരും .
ഹോമാഗ്നി
കരളില്‍ പേറി
ആരോ ഒരാള്‍
ആ കഥകള്‍ പറയും
കണ്ണുകള്‍ തീ തുപ്പിയ കഥ ,
കവിത പൂക്കുന്ന
നോവുകളുടെ മുള്ളുമരങ്ങളും
ശില്പം പിറന്ന
ഉളിക്കുത്തേറ്റ
ശിലാപാളികളുമെന്നും
അഞ്ജാത ജ്ഞാനപീഠങ്ങളാണെന്നറിവില്‍
മൌനത്തിന്‍റെ
നേര്‍ത്ത പട്ടു നൂലുകളാല്‍
സ്വയം കാല്‍ വിരലുകള്‍
ചേര്‍ത്തു ബന്ധിച്ച്
എന്നിലെ തീയില്‍ ഞാന്‍ പടരും
അതോ യുഗങ്ങള്‍ക്കു യാഗാഗ്നിയായിരിക്കും
ശക്തിയുള്ള കവിതയ്ക്ക് ആശംസകള്
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂതാങ്ക്യൂ
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ