ഒരു വേനൽക്കാലത്ത്‌
എനിക്കു സ്നേഹിക്കാൻ
ഒന്നുമില്ലെന്നു പരാതിപ്പെട്ട്‌
ഞാനൊരു വെളുത്ത പക്ഷിയെവാങ്ങുന്നു.
വസന്തകാലത്ത്‌ അതു പാടുന്നു .
ഞാനതിനെ താലോലിക്കുന്നു.
ചെറിയ തൂവലുകൾക്കിടയിൽ
കറുത്ത പുള്ളികൾ കാണുമ്പോൾ
വെളുത്ത പക്ഷിയോടുള്ള
എന്റെ സ്നേഹം കൂടുന്നു.
ഞാനതിന്റെ കറുത്തതൂവലുകൾപിഴുത്‌
അതിനെ കൂടുതൽ
വെളുത്തതാക്കി സ്നേഹിക്കുന്നു .
വർഷകാലത്ത്‌
അതെവിടെയൊ പതുങ്ങുന്നു .
തിരഞ്ഞു മടുക്കുമ്പോൾ
എപ്പൊഴും സ്നേഹിക്കാനായി ഞാനതിനെ ഒരു കൂട്ടിലടയ്ക്കുകയും
എല്ലാവരെയും കാണിച്ച്‌
എന്റെ സ്നേഹത്തിൽ അഭിമാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു .
എന്റെ പക്ഷിക്ക്‌
ഇപ്പൊൾ അധികം തൂവലുകളില്ല
എങ്കിലും എന്റെ സ്നേഹഭാജനമായി
അതു വെളുത്തു തന്നെയിരിക്കുന്നു .
വസന്തകാലത്ത്‌ അതു പാടാറില്ലെങ്കിലും
കൂടിനു പുറത്തു നിന്നു ഞാൻ
താലോലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
എനിക്കു സ്നേഹമില്ലെന്നോ?
ഇതിൽ കുറഞ്ഞ എന്തു ശിക്ഷയാണു
നിങ്ങൾ സ്നേഹിക്കുന്നവർക്കുള്ളത്‌?
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ