നിനക്കു മുൻപ്‌
ശൂന്യതയുടെ കൂടാരമായിരുന്നിവിടം
നിനക്കു ശേഷംഎന്നൊന്നില്ല.
ജനാലച്ചില്ലിലലയ്ക്കുന്ന
നീ നനഞ്ഞു വന്ന മഴ
കനത്തു നില്‍ക്കുന്ന
ഉള്ളില്‍ വഹിക്കുന്ന കാട്
അവയില്‍ നിന്നു തല നീട്ടുന്ന
നീല ശംഖ്പുഷ്പങ്ങള്‍ ,
വെളുത്ത കോളാമ്പിപ്പൂവുകള്‍ ,
വിള്ളലുകള്‍ നിറഞ്ഞ
ഭിത്തിയിലെ പേരറിയാ
പൂവുകളുടെ
തേന്‍ കുടിക്കാനെത്തുന്ന
ചിത്ര ശലഭങ്ങള്‍
നീ പറയുന്ന കഥകള്‍ കേട്ട്
മേശമേല്‍ രാത്രി തോറും
ഞാന്‍ പകര്‍ന്നു വയ്ക്കുന്ന
വിഷക്കുപ്പി മറിച്ചിടുന്ന
ചെറുകുരുവികള്‍
നാം തെളിച്ച
ചില്ലുവിളക്കില്‍
ചിറകുതല്ലുന്ന പ്രാണികള്‍ ,
ഇനിയിവിടെ ശൂന്യതയ്ക്കിടം നല്‍കുന്നേയില്ല
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ