വര്ഷകാലം
വേനലിന്റെയുള്ളിലൊളിക്കുകയും
വാനവും ഭൂമിയും
സ്വപ്നങ്ങള ഴിച്ചു പകുക്കുകയും
ചെയ്യുമ്പോഴാണ്
വസന്തം പിറക്കുന്നത്... !!!!
ആകാശക്കണ്ണുകളിലൂടെ
പൊഴിഞ്ഞ്
മണ്ണിന്റെ മനസു തുരന്ന്
മണ്മറഞ്ഞു പോയ
ഏതോ മധുരഫലത്തിന്റെ
ആത്മാവിനെ
നനച്ചു വിളിക്കുന്ന
മഴയിലാണ്
ഹരിതാഭ കണ്മിഴിക്കുന്നത്
ഇന്നോളമാരുമോര്ക്കാത്ത
എന്റെനിര്മല സ്വപ്നങ്ങളുടെ
പങ്കുപറ്റാന്
ശ്രദ്ധാപൂര്വം തുറന്നുവച്ച
വാതായനം കടന്നെത്തിയ
നിനക്ക്
ജീവിതമധ്യാഹ്നത്തിലെ
കല്പനകളുടെ പ്രതിബിംബമില്ലാത്ത
സ്നേഹത്തിന്റെ അരുവിയില്
ഒരു കൈക്കുമ്പിള് ജലാഭിഷേകം
നേരുന്നു ഞാന്
മഴയായോ വസന്തമായോ
പുനര്ജനിക്കുക.
പൂവുകള്ക്ക് വര്ണവും
പൂമ്പാറ്റകള്ക്കു ചിറകുമേകുക
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ