എന്റെ സ്വപ്നത്തില്‍ ആദ്യമായൊരു കവിത !
ഭ്രമണപഥത്തെ പ്രണയം കൊണ്ടളന്നു
നീയൊരു തീക്കനവായി ചുറ്റുന്നു ..
ഭ്രമണപഥത്തെ പ്രണയം കൊണ്ടളന്നു
നീയൊരു തീക്കനവായി ചുറ്റുന്നു ..
നിന്റെ കവിതയെ അടക്കിയ
അതേ കല്ലറയില്‍ നിന്ന്
മരവിപ്പിന്റെ പുതപ്പു നീക്കി
ഞാനെണീല്‍ക്കുന്നു
തകര്‍ന്നു പോകുന്ന കനവിനെ
ജീവിതം കൊണ്ട് ഞാനും നീയും
അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു ,
ഗാഡമായൊരു ആലിംഗനത്താല്‍
പരസ്പരമാശ്വസിപ്പിക്കുന്നു
നാമുറങ്ങുന്നു
ഒരു നനുത്ത വാക്കിന്‍റെ സ്പര്‍ശം
പോലുമില്ലാതെ
കവിതയുണരുന്നു
സ്വപ്നത്തെ അക്ഷരങ്ങളിലേക്കു
രൂപഭേദം വരുത്തുമ്പോള്‍
നീയൊരു കവിതയാകുന്നു
എന്റെ ഭ്രമണ പഥങ്ങളില്‍
തീപ്പൊരിയായി ചിതറുന്നു
ആകര്‍ഷണ വലയങ്ങളില്‍ നിന്നു
വേര്‍പെട്ടു പോയ ഞാനിപ്പോള്‍
ഭ്രമാത്മകമായി നിന്നെ വലം വയ്ക്കുകയാണ്
സ്വയമൊരു ഗ്രഹമായിരുന്നിട്ടു കൂടി
അതേ കല്ലറയില്‍ നിന്ന്
മരവിപ്പിന്റെ പുതപ്പു നീക്കി
ഞാനെണീല്‍ക്കുന്നു
തകര്‍ന്നു പോകുന്ന കനവിനെ
ജീവിതം കൊണ്ട് ഞാനും നീയും
അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു ,
ഗാഡമായൊരു ആലിംഗനത്താല്‍
പരസ്പരമാശ്വസിപ്പിക്കുന്നു
നാമുറങ്ങുന്നു
ഒരു നനുത്ത വാക്കിന്‍റെ സ്പര്‍ശം
പോലുമില്ലാതെ
കവിതയുണരുന്നു
സ്വപ്നത്തെ അക്ഷരങ്ങളിലേക്കു
രൂപഭേദം വരുത്തുമ്പോള്‍
നീയൊരു കവിതയാകുന്നു
എന്റെ ഭ്രമണ പഥങ്ങളില്‍
തീപ്പൊരിയായി ചിതറുന്നു
ആകര്‍ഷണ വലയങ്ങളില്‍ നിന്നു
വേര്‍പെട്ടു പോയ ഞാനിപ്പോള്‍
ഭ്രമാത്മകമായി നിന്നെ വലം വയ്ക്കുകയാണ്
സ്വയമൊരു ഗ്രഹമായിരുന്നിട്ടു കൂടി
